မေန႔က ေတြ႔ေနက် သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ေတာ့ facebook အြန္လိုင္းရပ္၀န္းမွ ရရွိခဲ့သည့္ ေရေႏြးကရား ဓာတ္ပံုေလးကို ျပရင္း ဒါမ်ိဳးေလးသာ ရွိရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မ်ားအတြက္
အဆင္ေျပႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာရာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က အကယ္၍ တစ္ေယာက္တည္း ေနသူသာဆိုလွ်င္ ယခု ေရေႏြးကရားကို အသံုးျပဳရတာ အဆင္မေျပႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာရာ -
A = မင္းကလည္း ေနာက္ လူ ၄ ေယာက္ေခၚၿပီး ဖိတ္လိုက္ေလ။ မင္းလည္း တစ္ခြက္တည္း ေသာက္ရ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ေသာက္ရတာေပါ့။
B = တစ္ေယာက္တည္းဆိုလည္း ေကာ္ဖီေအးေသာက္ေပါ့၊ က်န္တဲ့ခြက္ေတြကို ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထား၊ ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ေသာက္ေပါ့၊ အဆင္ေျပတာပဲ။
C = က်န္တဲ့အေပါက္ေတြကို ပိတ္တဲ့ ဗူးဆို႔ေလးခု လုပ္ၿပီး ေသာက္ေပါ့။
D = ေစာင္းထည့္ေပါ့၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း အဲ့ေလာက္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာ မ၀ယ္ပဲနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း သံုးတဲ့ ေရေႏြးကရားသာ ၀ယ္သံုုးပါေတာ့ကြာ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ စကားအဆံုးတြင္ မိမိတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္မွာ မတိုင္ပင္ပဲ ရယ္မိလိုက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ထိုကိစၥကို ေျပာရင္း Apple ၏ ဖခင္ႀကီး Steve Jobs ေျပာခဲ့သည့္ "Think Different" ႏွင့့္ ပတ္သက္၍ မိမိတို႔ ဆက္စပ္ေျပာဆိုမိၾကျပန္သည္။ မိမိတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၅ ဦးသည္ ယခုအခါ ကိစၥတစ္ခုအေပၚ စဥ္းစားရာ မတူညီသည့္အျမင္ ၅ မ်ိဳးႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားမိသည္။ မည္သည့္ကိစၥက အလုပ္ျဖစ္မည္ဆုိသည္က ထိုပစၥည္းကို သံုးစြဲသူႏွင့္သာ ဆုိင္ႏိုင္လိမ့္မည္။
ကိစၥတစ္ခုခ်င္းစီတုိင္းက တစ္စံုတစ္ဦးအတြက္ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း က်န္သူမ်ားအတြက္ အလုပ္ျဖစ္
ခ်င္မွ ျဖစ္မည္။ ထုိ႔ျပင္ ဆက္လက္၍ "Think Different" ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ဘယ္လိုေတြးေခၚျခင္းမ်ိဳးကို ေျပာျခင္း ျဖစ္သနည္း၊ မည္သည့္အခ်ိန္၌ အလုပ္လုပ္သနည္း။ ထုိ႔ျပင္ မတူညီသည့္အေတြးအေခၚ
တုိင္းကိုေကာ လက္ခံေပးသင့္သလား။ ယုတၳိမရွိသည့္ အေတြးအေခၚတစ္ရပ္ဟု ေခတ္က ဆုိရံုမွ်ျဖင့္ ျငင္း
ပယ္သင့္ပါသလား စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ ေခါင္းထဲတြင္ ေမြးခြန္းမ်ား ဆက္လက္ပလံုစီသြားေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ထုိကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိမိတုိ႔အား ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပသည္။ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ပါးစပ္တြင္းသို႔ ၾကြက္တစ္ေကာင္ ၀င္သြားသည္။ ထိုၾကြက္၀င္သြားသည္ကို ျမင္၍ ေၾကာင္တစ္ေကာင္က ေနာက္မွ လိုက္၀င္သြားသည္။ ထုိသည္ကို ထုိသူ႔မိန္းမ ျမင္ေသာအခါ
ေယာက်္ားႏိုးလာသည္ႏွင့္ ထိုအေၾကာင္းကို ေျပာျပသည္။ ထိုအခါ ေယာက္်ားက ၾကြက္၀င္သြားသည့္
အတြက္ မိမိအိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ဒိန္ခဲကိုႀကိဳးႏွင့္ခ်ိတ္၍ မိမိပါးစပ္နားတြင္ ခ်ိတ္ရန္ ေျပာရာ မိန္းမက ဒိန္ခဲမဟုတ္ပဲ ငါးေၾကာ္သာ ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ၾကြက္ေနာက္တြင္ ေၾကာင္၀င္သြားေသာေၾကာင့္ ပထမ ထြက္မည့္အေကာင္မွာ ၾကြက္မဟုတ္ပဲ ေၾကာင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဟုဆုိသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ထိုသူ
အိပ္ေပ်ာ္သြားခုိက္တြင္ ငါးေၾကာ္ကို ႀကိဳးျဖင့္ခ်ိတ္၍ထားရာ ငါးေၾကာ္နံ႔ရ၍ ေၾကာင္မွ ဗိုက္ထဲက အရင္ထြက္လာသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၾကြက္လည္း ေနာက္မွ ထြက္လာသည္။ ထိုစဥ္ ထြက္လာသည့္ၾကြက္သည္ အသိုက္သို႔ ျပန္ေရာက္သြားခုိက္ အဘိုးၾကြက္ႏွင့္ေတြ႔ရာ မိမိ ကံမေကာင္းေၾကာင္း၊ မိမိေပၚတြင္ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ တက္ဖိေနသည့္အတြက္ မိမိမွာ ထြက္၍ မရေၾကာင္း၊ အကယ္၍သာ ထိုေၾကာင္ကို ၾကြက္သူရဲေကာင္း
တစ္ေယာက္က ခ်ဴဆြဲထားပါက မိမိမွာ အလြယ္တကူပင္ ထိုေၾကာင္လက္မွ လြတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာရာ
ၾကြက္အဘုိးက
"မင္းတု႔ိေကာင္ေတြ ဟိုေန႔က အစည္းအေ၀းထဲမွာကတည္းက ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲဖုိ႔ ေျပာတာ ငါသိသားပဲ၊ ဒီအႀကံ ေကာင္းလုိ႔ ဆြဲမယ္လည္းဆုိေရာ ဘယ္ၾကြက္မသားထြက္လာလုိ႔လဲ။ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲမယ့္သူ မရွိပဲနဲ႔၊ ဒီအႀကံကို မတင္ျပနဲ႔" ဟု ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ဟု ေျပာကာ ပံုျပင္ကို
နိဂံုးခ်ဳပ္သြားသည္။
အေတြးအေခၚတစ္ခုသည္ မည္မွ်ပင္ မွန္ကန္သည္ဟု ဆုိေသာ္လည္း ဤအေတြးအေခၚကို
အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္သေရြ႕ အလုပ္မျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္အေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကို လိုက္၍သာ
ေတြးေခၚသင့္ေၾကာင္းကိုပါ ဆက္လက္ေျပာဆုိသြားသည္။ ထိုပံုျပင္ထဲကလို ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲရန္မွာ ၾကြက္တုိင္းလုပ္သင့္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ခက္ခဲသည္ဆုိလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ကိုသာ
ပထမဦးစြာ စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေသးသည္။
ထုိသူငယ္ခ်င္းကပင္ ကြဲျပားျခားနားစြာ ေတြးပါဟု ဆိုေသာ္လည္း အေတြးအေခၚတုိင္းသည္ မည္သည့္ခရီးထိ သြားႏိုင္သလဲ၊ မည္သည့္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအထိ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏိုင္မည္နည္း ဆုိသည္မွာ ထို
ကြဲျပားျခားနားစြာ ေတြးျခင္းဟူေသာ အယူအဆထက္ပိုအေရးႀကီးေၾကာင္း၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆတစ္ခုကို တုိင္းတာရာတြင္ ဘုရားေဟာ "ကာလာမသုတ္" ျဖင့္သာ တိုင္းတာၿပီး ဆံုးျဖတ္သင့္ေၾကာင္း
ေျပာဆုိရင္း ေဆြးေႏြးပဲြကို လက္စသိမ္းလိုက္ၾကပါသည္။
အဆင္ေျပႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာရာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က အကယ္၍ တစ္ေယာက္တည္း ေနသူသာဆိုလွ်င္ ယခု ေရေႏြးကရားကို အသံုးျပဳရတာ အဆင္မေျပႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာရာ -
A = မင္းကလည္း ေနာက္ လူ ၄ ေယာက္ေခၚၿပီး ဖိတ္လိုက္ေလ။ မင္းလည္း တစ္ခြက္တည္း ေသာက္ရ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ေသာက္ရတာေပါ့။
B = တစ္ေယာက္တည္းဆိုလည္း ေကာ္ဖီေအးေသာက္ေပါ့၊ က်န္တဲ့ခြက္ေတြကို ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထား၊ ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ေသာက္ေပါ့၊ အဆင္ေျပတာပဲ။
C = က်န္တဲ့အေပါက္ေတြကို ပိတ္တဲ့ ဗူးဆို႔ေလးခု လုပ္ၿပီး ေသာက္ေပါ့။
D = ေစာင္းထည့္ေပါ့၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း အဲ့ေလာက္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာ မ၀ယ္ပဲနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း သံုးတဲ့ ေရေႏြးကရားသာ ၀ယ္သံုုးပါေတာ့ကြာ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ စကားအဆံုးတြင္ မိမိတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္မွာ မတိုင္ပင္ပဲ ရယ္မိလိုက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ထိုကိစၥကို ေျပာရင္း Apple ၏ ဖခင္ႀကီး Steve Jobs ေျပာခဲ့သည့္ "Think Different" ႏွင့့္ ပတ္သက္၍ မိမိတို႔ ဆက္စပ္ေျပာဆိုမိၾကျပန္သည္။ မိမိတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၅ ဦးသည္ ယခုအခါ ကိစၥတစ္ခုအေပၚ စဥ္းစားရာ မတူညီသည့္အျမင္ ၅ မ်ိဳးႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားမိသည္။ မည္သည့္ကိစၥက အလုပ္ျဖစ္မည္ဆုိသည္က ထိုပစၥည္းကို သံုးစြဲသူႏွင့္သာ ဆုိင္ႏိုင္လိမ့္မည္။
ကိစၥတစ္ခုခ်င္းစီတုိင္းက တစ္စံုတစ္ဦးအတြက္ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း က်န္သူမ်ားအတြက္ အလုပ္ျဖစ္
ခ်င္မွ ျဖစ္မည္။ ထုိ႔ျပင္ ဆက္လက္၍ "Think Different" ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ဘယ္လိုေတြးေခၚျခင္းမ်ိဳးကို ေျပာျခင္း ျဖစ္သနည္း၊ မည္သည့္အခ်ိန္၌ အလုပ္လုပ္သနည္း။ ထုိ႔ျပင္ မတူညီသည့္အေတြးအေခၚ
တုိင္းကိုေကာ လက္ခံေပးသင့္သလား။ ယုတၳိမရွိသည့္ အေတြးအေခၚတစ္ရပ္ဟု ေခတ္က ဆုိရံုမွ်ျဖင့္ ျငင္း
ပယ္သင့္ပါသလား စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ ေခါင္းထဲတြင္ ေမြးခြန္းမ်ား ဆက္လက္ပလံုစီသြားေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ထုိကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိမိတုိ႔အား ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပသည္။ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ပါးစပ္တြင္းသို႔ ၾကြက္တစ္ေကာင္ ၀င္သြားသည္။ ထိုၾကြက္၀င္သြားသည္ကို ျမင္၍ ေၾကာင္တစ္ေကာင္က ေနာက္မွ လိုက္၀င္သြားသည္။ ထုိသည္ကို ထုိသူ႔မိန္းမ ျမင္ေသာအခါ
ေယာက်္ားႏိုးလာသည္ႏွင့္ ထိုအေၾကာင္းကို ေျပာျပသည္။ ထိုအခါ ေယာက္်ားက ၾကြက္၀င္သြားသည့္
အတြက္ မိမိအိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ဒိန္ခဲကိုႀကိဳးႏွင့္ခ်ိတ္၍ မိမိပါးစပ္နားတြင္ ခ်ိတ္ရန္ ေျပာရာ မိန္းမက ဒိန္ခဲမဟုတ္ပဲ ငါးေၾကာ္သာ ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ၾကြက္ေနာက္တြင္ ေၾကာင္၀င္သြားေသာေၾကာင့္ ပထမ ထြက္မည့္အေကာင္မွာ ၾကြက္မဟုတ္ပဲ ေၾကာင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဟုဆုိသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ထိုသူ
အိပ္ေပ်ာ္သြားခုိက္တြင္ ငါးေၾကာ္ကို ႀကိဳးျဖင့္ခ်ိတ္၍ထားရာ ငါးေၾကာ္နံ႔ရ၍ ေၾကာင္မွ ဗိုက္ထဲက အရင္ထြက္လာသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၾကြက္လည္း ေနာက္မွ ထြက္လာသည္။ ထိုစဥ္ ထြက္လာသည့္ၾကြက္သည္ အသိုက္သို႔ ျပန္ေရာက္သြားခုိက္ အဘိုးၾကြက္ႏွင့္ေတြ႔ရာ မိမိ ကံမေကာင္းေၾကာင္း၊ မိမိေပၚတြင္ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ တက္ဖိေနသည့္အတြက္ မိမိမွာ ထြက္၍ မရေၾကာင္း၊ အကယ္၍သာ ထိုေၾကာင္ကို ၾကြက္သူရဲေကာင္း
တစ္ေယာက္က ခ်ဴဆြဲထားပါက မိမိမွာ အလြယ္တကူပင္ ထိုေၾကာင္လက္မွ လြတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာရာ
ၾကြက္အဘုိးက
"မင္းတု႔ိေကာင္ေတြ ဟိုေန႔က အစည္းအေ၀းထဲမွာကတည္းက ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲဖုိ႔ ေျပာတာ ငါသိသားပဲ၊ ဒီအႀကံ ေကာင္းလုိ႔ ဆြဲမယ္လည္းဆုိေရာ ဘယ္ၾကြက္မသားထြက္လာလုိ႔လဲ။ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲမယ့္သူ မရွိပဲနဲ႔၊ ဒီအႀကံကို မတင္ျပနဲ႔" ဟု ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ဟု ေျပာကာ ပံုျပင္ကို
နိဂံုးခ်ဳပ္သြားသည္။
အေတြးအေခၚတစ္ခုသည္ မည္မွ်ပင္ မွန္ကန္သည္ဟု ဆုိေသာ္လည္း ဤအေတြးအေခၚကို
အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္သေရြ႕ အလုပ္မျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္အေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကို လိုက္၍သာ
ေတြးေခၚသင့္ေၾကာင္းကိုပါ ဆက္လက္ေျပာဆုိသြားသည္။ ထိုပံုျပင္ထဲကလို ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲရန္မွာ ၾကြက္တုိင္းလုပ္သင့္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ခက္ခဲသည္ဆုိလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ကိုသာ
ပထမဦးစြာ စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေသးသည္။
ထုိသူငယ္ခ်င္းကပင္ ကြဲျပားျခားနားစြာ ေတြးပါဟု ဆိုေသာ္လည္း အေတြးအေခၚတုိင္းသည္ မည္သည့္ခရီးထိ သြားႏိုင္သလဲ၊ မည္သည့္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအထိ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏိုင္မည္နည္း ဆုိသည္မွာ ထို
ကြဲျပားျခားနားစြာ ေတြးျခင္းဟူေသာ အယူအဆထက္ပိုအေရးႀကီးေၾကာင္း၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆတစ္ခုကို တုိင္းတာရာတြင္ ဘုရားေဟာ "ကာလာမသုတ္" ျဖင့္သာ တိုင္းတာၿပီး ဆံုးျဖတ္သင့္ေၾကာင္း
ေျပာဆုိရင္း ေဆြးေႏြးပဲြကို လက္စသိမ္းလိုက္ၾကပါသည္။
Download Wun Zinn
0 comments:
Post a Comment