အၿမဲလိုလို စပ္စုတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အရြယ္ေလးရလာေတာ့ လူေတြေျပာတဲ့ ဘ၀ဆုိတာႀကီးကို သိခ်င္လာမိတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အၿမဲလုိလို ကၽြန္ေတာ့္ကုိ နားလည္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ စကားလံုးေတြပဲ စုစည္းထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေဖဆီကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတုိင္းပဲ ေမးလိုက္တယ္။
"အေဖ... ဘ၀မွာ ဘယ္အရာေတြက အေရးႀကီးဆံုးလည္း"။
ဒီလိုေမးလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ အေဖဟာ သူျပဳေနက်အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿပံဳးျပတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အျပင္ဖက္ကို ေခၚသြားခဲ့တယ္။ အျပင္ဖက္မွာ သူ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ပန္းအိုးေလးေတြ ရွိေနတယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ပန္းအိုး အေသးေလးတစ္လံုးကုိ ယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပတယ္။
အေဖဟာ ပထမဆံုး ပန္းအိုးအေသးေလးထဲကို ခဲလံုးအႀကီးေတြ ထည့္ျပလုိက္တယ္။ ခဲလံုးေတြဟာ အနည္းဆံုး ၂ လက္မေလာက္ေတာ့ ထူၿပီးႀကီးမားလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္။
ပန္းအုိး ျပည့္သြားၿပီလားတဲ့။
အင္း... ဟုတ္တယ္၊ ပန္းအုိးဟာ ေနာက္ထပ္ ခဲလံုးႀကီးေတြ ထပ္ထည့္လို႔မရေအာင္ကို ျပည့္သြားခဲ့ၿပီ။
ပန္းအိုးျပည့္သြားၿပီလို႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အေဖက ၿပံဳးျပန္တယ္။
အဓိပၸာယ္မ်ားစြာပါတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳးနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီ ခဲလံုးႀကီးေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ပန္းအိုးေလးထဲကို ခဲလံုးအေသးေလးေတြ ထပ္ထည့္ျပတယ္။ အံ့ၾသစရာ၊ ေစာနက ျပည့္ေနၿပီလို႔ထင္တဲ့ ခဲလံုးႀကီးေတြထည့္ထားတဲ့ ပန္းအိုးေလးထဲကို ခဲလံုးေသးေလးေတြက ၀င္သြားျပန္တယ္။ ပန္းအိုး ျပည့္သြားျပန္ၿပီလားလုိ႔ အေဖက ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ေမးျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၿပီး ေျဖလုိက္တယ္။
"မျပည့္ေသးဘူး၊ ေဟာဟိုက သဲေတြကို ထပ္ထည့္လို႔ ရေသးတယ္" လို႔။ အေဖက ၿပံဳးရင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အတိုင္း သဲေတြကို ခဲႀကီးေတြ၊ ခဲေသးေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ပန္းအိုးေလးထဲ ထည့္ျပလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္။
"သား... ဘ၀ဆိုတာ ေဟာဒီ ပန္းအုိးေလးလို႔ ယူဆမယ္ဆုိရင္ ေဟာဒီ ခဲလံုးအႀကီးေတြဟာ ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အရာေတြပဲ၊ ခဲလံုးႀကီးေတြဟာ သားရဲ႕ မိသားစု၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ က်န္းမာေရး၊ သားရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ စတာေတြနဲ႔ တူတယ္။ ပန္းအိုးထဲက အရာအားလံုးသြန္လိုက္ရင္ ခဲလံုးႀကီးေတြဟာ ျပဳတ္က်ဖုိ႔ ခက္ခဲသလို၊ သူတုိ႔ပဲ က်န္ခဲ့သလို၊ သူတုိ႔ဟာလည္း သားဘ၀မွာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ က်န္ရစ္ခဲ့မယ့္ အရာေတြပဲ။ ခဲလံုးအေသးေလးေတြကေတာ့ သားရဲ႕ အလုပ္အကိုင္၊ တိုက္တာအိုးအိမ္၊ ကားေတြ၊ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြေပါ့၊ သဲေတြကေတာ့ ဘ၀ရဲ႕ အေရးမႀကီးတဲ့ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြေပါ့။"
"ပန္းအိုးထဲကို အေရးမႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းနဲ႔တူတဲ့ သဲေတြကိုသာ အရင္ဆံုး စထည့္ခဲ့ရင္ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြ၊ ေက်ာက္တံုးေလးေတြကို ထည့္ဖုိ႔ ခက္ခဲသြားလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ပထမဆံုး သားရဲ႕ ဘ၀နဲ႔တူတဲ့ ပန္းအိုးကို ေက်ာက္ခဲႀကီးနဲ႔တူတဲ့ မိသားစု၊ က်န္းမာေရး၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ သားသမီးေတြကို အရင္ဆံုး စထည့္ရတယ္။ ေနာက္မွ ခဲလံုးအေသးနဲ႔တူတဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ၊ ၿပီးေတာ့မွ က်န္တဲ့ လုိအပ္ခ်က္ အေသးေလးေတြနဲ႔တူတဲ့ သဲကို ေနာက္ဆံုးမွာ ထည့္ရတယ္။ "
"ဒီေတာ့ ဘ၀မွာ ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲဆုိရင္ ေက်ာက္ခဲႀကီးေတြကို ဂရုစိုက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးဆံုးလို႔ အေဖက ေျဖရမွာပဲ ငါ့သား"
"အေဖ... ဘ၀မွာ ဘယ္အရာေတြက အေရးႀကီးဆံုးလည္း"။
ဒီလိုေမးလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ အေဖဟာ သူျပဳေနက်အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿပံဳးျပတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အျပင္ဖက္ကို ေခၚသြားခဲ့တယ္။ အျပင္ဖက္မွာ သူ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ပန္းအိုးေလးေတြ ရွိေနတယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ပန္းအိုး အေသးေလးတစ္လံုးကုိ ယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပတယ္။
အေဖဟာ ပထမဆံုး ပန္းအိုးအေသးေလးထဲကို ခဲလံုးအႀကီးေတြ ထည့္ျပလုိက္တယ္။ ခဲလံုးေတြဟာ အနည္းဆံုး ၂ လက္မေလာက္ေတာ့ ထူၿပီးႀကီးမားလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္။
ပန္းအုိး ျပည့္သြားၿပီလားတဲ့။
အင္း... ဟုတ္တယ္၊ ပန္းအုိးဟာ ေနာက္ထပ္ ခဲလံုးႀကီးေတြ ထပ္ထည့္လို႔မရေအာင္ကို ျပည့္သြားခဲ့ၿပီ။
ပန္းအိုးျပည့္သြားၿပီလို႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အေဖက ၿပံဳးျပန္တယ္။
အဓိပၸာယ္မ်ားစြာပါတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳးနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီ ခဲလံုးႀကီးေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ပန္းအိုးေလးထဲကို ခဲလံုးအေသးေလးေတြ ထပ္ထည့္ျပတယ္။ အံ့ၾသစရာ၊ ေစာနက ျပည့္ေနၿပီလို႔ထင္တဲ့ ခဲလံုးႀကီးေတြထည့္ထားတဲ့ ပန္းအိုးေလးထဲကို ခဲလံုးေသးေလးေတြက ၀င္သြားျပန္တယ္။ ပန္းအိုး ျပည့္သြားျပန္ၿပီလားလုိ႔ အေဖက ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ေမးျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၿပီး ေျဖလုိက္တယ္။
"မျပည့္ေသးဘူး၊ ေဟာဟိုက သဲေတြကို ထပ္ထည့္လို႔ ရေသးတယ္" လို႔။ အေဖက ၿပံဳးရင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အတိုင္း သဲေတြကို ခဲႀကီးေတြ၊ ခဲေသးေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ပန္းအိုးေလးထဲ ထည့္ျပလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္။
"သား... ဘ၀ဆိုတာ ေဟာဒီ ပန္းအုိးေလးလို႔ ယူဆမယ္ဆုိရင္ ေဟာဒီ ခဲလံုးအႀကီးေတြဟာ ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အရာေတြပဲ၊ ခဲလံုးႀကီးေတြဟာ သားရဲ႕ မိသားစု၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ က်န္းမာေရး၊ သားရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ စတာေတြနဲ႔ တူတယ္။ ပန္းအိုးထဲက အရာအားလံုးသြန္လိုက္ရင္ ခဲလံုးႀကီးေတြဟာ ျပဳတ္က်ဖုိ႔ ခက္ခဲသလို၊ သူတုိ႔ပဲ က်န္ခဲ့သလို၊ သူတုိ႔ဟာလည္း သားဘ၀မွာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ က်န္ရစ္ခဲ့မယ့္ အရာေတြပဲ။ ခဲလံုးအေသးေလးေတြကေတာ့ သားရဲ႕ အလုပ္အကိုင္၊ တိုက္တာအိုးအိမ္၊ ကားေတြ၊ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြေပါ့၊ သဲေတြကေတာ့ ဘ၀ရဲ႕ အေရးမႀကီးတဲ့ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြေပါ့။"
"ပန္းအိုးထဲကို အေရးမႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းနဲ႔တူတဲ့ သဲေတြကိုသာ အရင္ဆံုး စထည့္ခဲ့ရင္ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြ၊ ေက်ာက္တံုးေလးေတြကို ထည့္ဖုိ႔ ခက္ခဲသြားလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ပထမဆံုး သားရဲ႕ ဘ၀နဲ႔တူတဲ့ ပန္းအိုးကို ေက်ာက္ခဲႀကီးနဲ႔တူတဲ့ မိသားစု၊ က်န္းမာေရး၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ သားသမီးေတြကို အရင္ဆံုး စထည့္ရတယ္။ ေနာက္မွ ခဲလံုးအေသးနဲ႔တူတဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ၊ ၿပီးေတာ့မွ က်န္တဲ့ လုိအပ္ခ်က္ အေသးေလးေတြနဲ႔တူတဲ့ သဲကို ေနာက္ဆံုးမွာ ထည့္ရတယ္။ "
"ဒီေတာ့ ဘ၀မွာ ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲဆုိရင္ ေက်ာက္ခဲႀကီးေတြကို ဂရုစိုက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးဆံုးလို႔ အေဖက ေျဖရမွာပဲ ငါ့သား"
Download Wun Zinn
0 comments:
Post a Comment